Ten tijde van het schrijven van deze tekst hebben we net onze alv op golfbaan Heelsum achter de rug. Het was volle bak! Tijdens de presentatie van de alv kwamen we tot de conclusie dat de term “volle bak” een mooie samenvatting is van het afgelopen jaar. De regiodagen werden goed bezocht, net als de NGA-greenkeeperswedstrijd. Wat nog geen “volle bak” lijkt, is het ledenaantal bij de NGA. We blijven al jaren net onder de 400 leden steken. Met 1000 greenkeepers in Nederland en een voor mij onbekend aantal fieldmanagers zouden we veel meer leden kunnen hebben. Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij met onze huidige leden. Ze zijn trouw, enthousiast, collegiaal en nog veel meer.
Op de alv heb ik aangekondigd dat we in 2025 het NGA-POA (punten-opleidingen-administratie) gaan uitrollen. Dit wordt een makkelijke, toegankelijke online omgeving waar iedereen kan inzien hoeveel studiepunten hij of zij heeft. Op hetzelfde platform staan tevens beschikbare kennissessies vermeld en je kunt daar inschrijven voor deelname. Dit is voor de NGA een groot project, maar ook voor de golfsport in Nederland. Ik hoop volgend jaar te kunnen melden dat de NGA-POA-omgeving ook “volle bak” is. En wie weet komen er in de slipstream hiervan ook extra nieuwe NGA-leden bij.
Aan het einde van de alv lieten we zien in welk stadium van hun termijn de bestuursleden zich bevinden. Mijn tweede termijn zit erop, dit jaar, maar ik voel dat ik nog niet klaar ben en heb besloten graag een derde termijn te doen. Gelukkig werd dit voorstel positief ontvangen in de zaal. Van leegloop van het bestuur is geen sprake, ik doe wel een oproep aan vrijwilligers om zich te melden als algemeen bestuurslid of voor een commissiefunctie.
Mijn dochter is 15 en moet stage lopen. Daar is natuurlijk niets vreemd aan. Wat wel vreemd is, zijn de ervaringen met diverse bedrijven. Zo heeft ze per mail en/of fysiek contact gezocht met zes grote bedrijven. Een leuk plekje is zo gevonden, zou je denken, maar niets is minder waar. “We hebben het druk”, “Prima, maar dan ben je ook in het weekend oproepbaar en het zijn werkdagen van acht uur”, en ga zo maar door. En dan zijn er bedrijven die helemaal niet reageren. In haar mail noemde ze ook nog dat ze hoopt dat de stage uitgroeit tot een bijbaantje. Maar helaas, wat ik altijd hoor over personeelstekorten schijtn nepnieuws te zijn.
Ik schrijf dit stukje een dag na de uitreiking van de Greenkeeper of the Year, wat weer een groot feest was. Wat mij opviel in het juryrapport, was wederom de opmerking dat het vinden van Goed personeel lastig blijkt te zijn. De kandidaten bleken alle drie goed te zijn in het creatief omgaan met zijinstromers. Dat laatste vind ik erg belangrijk. Al jaren hoor ik dat goed personeel lastig te vinden is, en al jaren zeg ik dat niemand goed was toen hij of zij begon, maar dat we goed gemaakt zijn. Gelukkig zie je dat dit besef steeds meer groeit.
We zitten allemaal met hetzelfde tekort aan mensen, maar met een beetje moeite en creativiteit zijn ze prima te vinden en te vormen. We moeten alleen anders en elders gaan zoeken, denk ik. Mijn ervaring is dat er veel stagiaires zonder stageadres rondlopen, dus daar moeten we misschien maar beginnen.
Dit stukje van de voorzitter lijkt een beetje van de hak op de tak te gaan, maar de rode draad is ‘mensen’ en ‘hulp’. Hier zijn we allemaal naar op zoek: wij bij de NGA en jullie op het werk. We geven niet op! Ze zijn er en willen ons helpen; ze weten het alleen nog niet.