Hoe ben je in aanraking gekomen met het greenkeepersvak?
Dat ik als greenkeeper werkzaam ben, is deels gekomen door mijn vader. Tijdens mijn middelbare school zocht ik voor het vak ‘groen’ een stageplek. Door het enthousiasme van mijn vader voor de golfsport kwam ik op het idee via hem een plek te bemachtigen in het greenkeepersteam van de Amsterdamse Golfclub. Op mijn 12e liep ik in de winterperiode 20 losse dagen stage. Ik hielp met het doorspuiten van de drainaige, snoeiwerk, alom winter werkzaamheden. Na deze periode moest ik ook een andere stageplek vinden, een meer technische richting, en kwam ik terecht bij een fietsenmaker.
De toenmalige hoofdgreenkeeper, Mark Suichies, vroeg mij of ik in de zomervakantie wilde komen helpen. Ik mocht door mijn leeftijd nog niet op de grote zitmaaiers, wel was ik in de weer met bijvoorbeeld de bosmaaier, bladblazer, waardoor ik langzaam in het vak rolde. Na mijn middelbare school ben ik de hoveniersopleiding gaan doen. Stage liep ik toen weer op de golfbaan en bij een hovenier. Wat ik leuk vond aan het hovenierswerk was de aanleg van tuinen. Als hovenier ben je betrokken bij de aanleg en later het onderhoud van een tuin. Op een golfbaan doe je voornamelijk onderhoudswerkzaamheden. In mijn geval, ik heb minder energie omdat ik 5 jaar geleden een niertransplantatie heb ondergaan, is het werken als hovenier te zwaar. Ik ben sinds mijn 17e in dienst van de Amsterdamse Golfclub en heb inmiddels bij de IPC mijn greenkeepersdiploma gehaald.
Het creëren in de buitenlucht, het werken met de natuur, eigenlijk iets moois creëren van de natuur en de natuur zijn werk laten doen, is het mooiste wat er is.
Wanneer en waarom ben je lid geworden van de NGA?
Toen ik in dienst kwam in 2013 ben ik gelijk lid geworden. Al mijn collega’s op de Amsterdamse GC zijn lid van de NGA. Mijn werkgever stimuleert dat. Het vakblad de Greenkeeper lees ik altijd en ik overleg met Frank (Klaver) of een bepaald onderwerp voor een regiodag interessant voor mij is om naar toe te gaan. Onderwerpen over flora en fauna en biodiversiteit vind ik interessant en zijn voor mij een reden om naar een studiedag te gaan. Helemaal als er een praktijkgedeelte aan gekoppeld is.
Namens de PTC Green Team NL ga je meehelpen op de Dutch Open – Bernardus. Wat is je motivatie en verwachting?
Via een oud collega Don Jongbloed (nu werkzaam op de Kennemer) hoorde ik mooie verhalen toen hij meehielp tijdens het toernooi op de Kennemer. Hij gaf aan erg veel geleerd te hebben. Ik leer het prettigst in de praktijk en kijk er dan ook erg naar uit. En…..het lijkt me ook goed staan op mijn cv. Meegeholpen aan zo’n groot evenement – staat er vast goed op.
Hoe zou je (jonge) mensen motiveren om greenkeeper te worden?
Hier heb ik wel eens vaker over na zitten denken. Ik denk toch dat het het beste is om langs ‘groen’-scholen te gaan en een greenkeeper zijn verhaal te laten doen. En organiseer een open dag op de baan voor de doelgroep. Laat zien wat je doet, laat ze een beetje ervaring opdoen.
Vertel eens iets over jezelf. Wat zijn bijvoorbeeld je activiteiten naast je werk?
Ik word dit jaar 27 jaar. Ik golf redelijk veel, zo’n 2 a 3 x per week. Daarnaast probeer ik 1x per week op het hockeyveld te staan als keeper. Ik ben sinds 2004 lid van de Amsterdamse. Als team spelen we in periodes met elkaar. De meeste collega’s zijn bezig met de sport. Ook ik merk dat ik door te spelen de baan met andere ogen bekijk dan dat ik met de machine rondrijd. Als ik word aangesproken over ‘oneerlijke’ greens, kan ik dat nu beter begrijpen, of in ieder geval testen of de golfer gelijk heeft. Door te golfen kom ik op een speelse manier achter de beleving van de golfer.
Wie is je grote voorbeeld, op wie bij jij trots?
Ik heb niet echt een voorbeeld-figuur. Vaak werd gezegd dat ik door mijn mindere gezondheid niet veel dingen kan (doen). Door schade en schande heb ik geleerd te onderzoeken, naar mijn lichaam te luisteren, naar wat ik wel kan. Het zit in mijn karakter om uitdagingen aan te gaan. Meedoen aan het toernooi op Bernardus is een uitdaging. Qua ervaring weet ik zeker dat ik ga slagen, qua energielevel wellicht niet helemaal. Ik probeer altijd te kijken naar wat mogelijk is, heb ik van mijn moeder geleerd. Altijd de zoektocht hoe ik iets kan doen wat ik leuk vind én op mijn eigen manier.
Hoe zouden jouw collega’s je omschrijven?
Ik heb het idee dat ze mij een doorzetter vinden en iemand die van zijn fouten probeert te leren. Voor de rest durf ik dat niet te zeggen, ik heb het nooit gevraagd.
Heb je een lijfspreuk?
Ik zeg altijd: kijk wat je kan per dag en doe wat je kan. Als het niet meer lukt, dan stop je ermee. Ik heb geleerd mijn grenzen te bewaken.
Heel 2022 is het NGA-thema #FOCUS. Waar denk jij aan bij het woord focussen? Waar leg jij je focus op?
Ik focus me elke keer op een nieuwe dag waarin ik me weer lekker voel waarin ik doe wat ik kan en hetgeen loslaat wat niet lukt.