Het leven van een greenkeeper wordt er niet makkelijker op. Restricties op het onttrekken van water, leveringsproblemen, extreem druk bespeelde banen, personeelstekorten, de druk om chemievrij te beheren, enz., enz.
Er zijn serieuze problemen, en om maar een cliché uit de kast te halen: ‘dit biedt ook kansen’ . Een van die kansen is het creëren van eer en erkenning, en meer autonomie en zeggenschap. Ik ben er namelijk van overtuigd dat als je als greenkeeper (proactief) deze problemen aanpakt je meer eigenaarschap creëert. Hoe meer eigenaarschap de greenkeepers zelf hebben, des te minder heeft een baanmanager of baancommissie de regie. Op veel banen zie je gebeuren dat niet-greenkeepers aan de greenkeepers vertellen hoe de golfbaan onderhouden moet worden. Dit is frustrerend voor de zittende greenkeeping en het smoort ook de potentiële groei en ontwikkeling van het team. Een greenkeepersteam dat problemen tackelt, heeft minder kans op bemoeienis van anderen bij deze problemen.
Ik snap dat als dit stramien van bemoeienis van anderen er als ingebakken inzit, het lastig is om daar verandering in te brengen. Ook snap ik dat het lastig is om je eigen manieren te veranderen. De wil en het vermogen om te veranderen zijn wel van belang: “als je blijft doen wat je deed, krijg je wat je altijd kreeg”.
De NGA wil en is er om hierbij te helpen. In ons nieuwe beleidsplan, dat we te zijner tijd met trots zullen delen, staan twee pilaren van ons bestaansrecht. Namelijk: Verenigen en Kennis. Het verenigen kan resulteren in het uitwisselen van ideeën, maar ook in een krachtiger zelfbeeld, omdat je er niet alleen voor staat. Het kennisaspect spreekt ook voor zich. “Kennis is macht” zeggen ze wel eens, maar in het licht van wat ik eerder schreef, zeg ik liever: “kennis is de weg naar meer zeggenschap”.
Al jaren proberen we het Verenigen en het opdoen van Kennis te stimuleren. En ik moet zeggen; soms met wat minder, maar vaak met genoeg succes.
Na jarenlang wikken en wegen zijn we voornemens om een volgende stap te zetten. We zijn momenteel namelijk aan het onderzoeken hoe we een lifelong learning proces of -systeem kunnen opzetten. Dit zal een systeem kunnen worden dat een impuls geeft aan de gehele branche. Een continue stroom van Verenigen en Kennis opdoen, die niet stopt. Het plan staat nog in de kinderschoenen. Aan het einde van dit jaar willen we onze stakeholders zoveel mogelijk gesproken hebben en vervolgens een duidelijk beeld hebben van wat we willen opzetten. Vervolgens is het streven om in 2023 breed te informeren en het plan later te lanceren.
Ik kies er bewust voor om dit wat nog in de kinderschoenen staat te communiceren. Ook het noemen van de tijdlijn is een bewuste keuze. Dit geeft de branche tijd om mee te denken en biedt ons een deadline.
Stilstaan is achteruitgang, en dat is geen optie!