Interview Peter Wouters

Home » Nieuws » Interview Peter Wouters

Interview Peter Wouters

Hoe ben je in aanraking gekomen met het greenkeepersvak?
Na mijn middelbare school ben ik doorgegaan naar de middelbare land- en tuinbouw school. Mijn ouders hadden een klein loonbedrijf en een café. Ik zag het al van jongs af zitten om dit loonbedrijf over te nemen. Toen ik in juni ’89 van de opleiding afkwam, wist ik dat ik nog in militaire dienst moest en zocht tot een oproep voor dienst een tijdelijk baantje. Een neef van mijn moeder werkte op Toxandria als 1 van de 5 greenkeepers. Ik kon daar voor 2 dagen terecht, onder toeziend oog van Jeff Collinge. Inmiddels was gestart met de aanleg van de Oosterhoutse golfbaan onder leiding van Gerard van der Werf. Op de Oosterhoutse zochten ze ook nog wat handjes. Binnen no time was ik 2 dagen aan de slag op de Oosterhoutse en 3 dagen op Toxandria. Bij de Oosterhoutse zochten ze na tijd een fulltime greenkeeper. Omdat ik op mijn oproep voor dienst wachtte, kon ik niet reageren op deze functie. Door ziekteverlof van de schoonvader van Sjaak (Pelkmans), kon ik tijdelijk fulltime aan de slag op Toxandria. Dit deed ik tot februari ’90. Ik viel met mijn neus in de boter: mijn diensttijd startte ik vervolgens in Bergen op Zoom, volop in carnavalstijd. Het was ‘heel prettig’. Mijn diensttijd was ik aangesteld als motorordonnans, oftewel, postbezorger op twee wielen. Ik zat bij de eerste lichting die de verplichtte militaire dienst zagen verminderen van 14 naar 12 maanden. Toen mijn dienst er half op zat werd ik gebeld door Sjaak of ik terug wilde komen bij Toxandria. Aangespoord door mijn vader, er zou veel door mij geïnvesteerd moeten worden in het familiebedrijf, heb ik het aanbod van Sjaak aangenomen. Ik droomde er altijd van om met machines bezig te zijn, niet als monteur, maar als bestuurder. Grote machines als loonwerker bestuur ik nu niet, ze zijn kleiner, echter wel net zo leuk. Ik moest nog veel leren. Kennis uit mijn studie kon ik, op de hoofdelementen van meststoffen na, niet gebruiken voor golfbaanonderhoud. Na ca. 2 jaar werken op Toxandria, heb ik in 1993 mijn greenkeepersopleiding gevolgd bij IPC in Velp. In 1997 volgende de assistent hoofdgreenkeepersopleiding. Sinds mei 2019 ben ik aan de slag als hoofdgreenkeeper. Van o.a. Sjaak Pelkmans, Jeff Collinge, Ton Klaassen (naar Efteling) en Thomas Romme (naar Princenbosch) en andere collega’s heb ik veel geleerd van het vak. Hoofdgreenkeeper zijn heb ik nooit geambieerd. Ik ben erin gerold en doe het onderhoud samen met het hele team.

Vertel eens iets over jezelf. Wat zijn bijvoorbeeld je activiteiten naast je werk?
Ik ben 51 jaar, getrouwd en heb 3 kinderen, 2 zonen en 1 dochter. Mijn vrouw en ik wandelen veel in onze vrije tijd. We zijn momenteel bezig met het wandelen van stukken van de bekendste langeafstandswandelroute van Nederland: het Pieterpad (Pieterburen naar Sint-Pietersberg). De Egmond marathon (2 dagen) en 4-daagse van Marbella zijn voorbeelden van wandelingen die wij hebben gelopen.
Tijd met mijn kinderen besteden doe ik ook graag. Een van mijn zoons is chauffeur. Soms rijd ik met hem mee. We hebben dezelfde liefhebberij: landbouwmachines. We kunnen spontaan langs de weg stoppen om er een te bewonderen. Mijn dochter studeert recreatie/vrije tijd (MBO gehaald en gestart met HBO) en mijn andere zoon is fitnessinstructeur /sportleraar. Ik ben vanzelfsprekend erg trots op hen. 2 keer per jaar golf ik mee voor de Ton Klaassen-troffee. Ca. 20 greenkeepers doen hieraan mee. Met Ton heb ik samengewerkt en toen hij te vroeg kwam te overlijden is deze traditie geboren. Inmiddels speelt zijn zoon mee en helpt bij de organisatie hiervan. Verder help ik graag vrienden bij het onderhoud / advies van hun tuinen en in de winter ga ik de sportschool in.

Wanneer en waarom ben je lid geworden van de NGA?
Ik ben lid geworden bij de oprichting van de NGA. Mijn lidnummer is dan ook nummer 14. De oprichting was op Zeewolde. Ik was daar o.a. met Ties Straatman en Rob Spruit. We wilden in die tijd dat de greenkeepers van Nederland meer georganiseerd zouden zijn. Een belangenvereniging! Tijdens het 10-jarig bestaan van de NGA heb ik nog een reis gewonnen naar een machinebeurs in Amerika. En we gingen ook naar Textron voor mee te denken over nieuwe machines die er nog zouden komen. Wat ik daarvoor moest doen? Gewoon een deelnameformulier invullen aan het begin van de dag, en ik werd eruit gepikt. Het was een indrukwekkende reis. We zijn nog naar Space Center en Movie World geweest. Misschien een idee voor het 30-jarig lustrum volgend jaar 😊

Hoe zou je (jonge) mensen motiveren om greenkeeper te worden?
Onbekend is onbemind. Ik ben van mening dat veel groen-leerlingen het vak greenkeeper niet kennen. Promotie op MBO’s zou ik adviseren. Het is een prachtig vak. Je werkt het hele jaar als hovenier in dezelfde tuin.

Wie is je grote voorbeeld, op wie bij jij trots?
Mijn kinderen, vrouw en ouders. Zonder twijfel. Ik heb de instelling meegekregen van mijn ouders : niet lullen, maar poetsen. Hard werken. Mijn ouders hadden een loonbedrijf (vader) en mijn moeder runde daarnaast nog een café.

Hoe zouden jouw collega’s je omschrijven?
Vrolijk – hoop ik. Ook denk ik dat ze vinden dat ik kan luisteren. Het samen overleggen over bijvoorbeeld indeling van het werk zullen ze ook wel vinden dat ik dat goed doe. Ze vinden mij misschien ook wel een zeurpiet/pietlut. Ik wil namelijk goed werk leveren.

Heb je een lijfspreuk?
Nee, die heb ik niet. Misschien ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’.

Heel 2020 is het NGA-thema #SterkTeam. Waar denk jij aan bij een SterkTeam?
Wij kennen weinig verloop in het team. Gemiddeld zijn wij meer dan 15 jaar in dienst, werken we samen met elkaar. We staan voor elkaar klaar, steunen elkaar, kunnen onze eigen specialisatie ontwikkelen en overleggen veel.

Heb je een vraag aan een vakgenoot? Zo ja, wat is en voor wie is de vraag?
Duurzaam beheer. Hoe lossen we dit in de toekomst op? En dan met name de druk van onkruiden. Schimmeldruk herstelt, onkruiden overlast is een ander verhaal.