Patrick Graafmans

Home » interview » Patrick Graafmans

Patrick Graafmans

Hoe ben je in aanraking gekomen met het greenkeepersvak?
Mijn vader handelde vroeger in openhaardhout. Als professionele houthandelaar zaagde hij veel in de bossen van Staatsbosbeheer. Ik hielp mijn vader in mijn vrije tijd en vakanties altijd mee. Op golfbaan Toxandria zochten ze iemand om drie maanden hout te zagen in de bossen rond de golfbaan. Ik kwam net van school, had de mavo en meao afgerond, en nam deze opdracht aan. Naast het zagen van hout hielp ik gaandeweg ook met ander greenkeeperswerk. Sjaak Pelkmans, hoofdgreenkeeper, vroeg mij vervolgens of ik wilde blijven. Ik wilde altijd graag buiten werken, meer met mijn handen doen. Dat ik mavo en meao heb gedaan, was eigenlijk een beetje op advies van mijn ouders.  Vervolgens heb ik twaalf jaar bij Toxandria gewerkt. Daar heb ik alle kansen gekregen om het vak te leren, zowel praktisch op de baan, als door het volgen van de opleidingen, tot aan de hoofdgreenkeepersopleiding toe.
Gerard van der Werf werkte op de Oosterhoutse Golfclub, de naastgelegen golfbaan. Gerard besloot de overstap te maken naar de grote wegenbouwer Heijmans. Later nam hij samen met Frans Reulink het bedrijf Heijmans Sport en Groen over, om vervolgens door te gaan als De Enk Groen en Golf. Hij werd daar toentertijd bedrijfsleider en vroeg of ik met hem meeging. Dat ik ambities had, wist ik en Sjaak ook. Ook dat ik hoofdgreenkeeper wilde worden, was al vroeg duidelijk. Bij Toxandria was daar destijds geen plaats voor. Meteen na het slagen voor mijn hoofdgreenkeepersopleiding in 2005 ben ik met Gerard naar Heijmans gegaan.
Bij onze overstap hadden ze net de BurgGolf-banen in onderhoud gekregen. 1 januari 2005 startte het onderhoudscontract, op 1 april kwam ik in dienst. Ik ben als hoofdgreenkeeper begonnen op Burggolf Zoetermeer en na twee jaar ging ik naar Burggolf Haverleij. Vanaf 2009 was ik projectleider voor een achttal golfbanen in het zuiden van het land. Mijn meao-achtergrond kwam goed van pas in deze functie. Ik ben mijzelf blijven ontwikkelen, mede gesteund door mijn werkgever, door het volgen van (HAS)-opleidingen, zoals de opleiding tot precisiemanager, een speciaal voor Heijmans/De Enk ontwikkelde opleiding.

Vanaf 1 januari 2023 werk ik fulltime in mijn eigen bedrijf: Graafmans Automotive, een autohandel gespecialiseerd in jong gebruikte occasions van het merk Mini. In 2019 ben ik met het bedrijf gestart; ik deed het naast mijn baan als projectleider bij De Enk. Maar omdat het niet meer was te combineren, heb ik vorig jaar de stap gezet om fulltime voor mezelf te gaan werken. Het bevalt me goed, al mis ik wel het contact met collega’s.

Wanneer en waarom ben je lid geworden van de NGA?
Ik ben rond 2001 lid geworden van de NGA. Ik werkte toen op Toxandria. Sjaak van Toxandria moedigde ons aan om naar NGA-dagen te gaan; daarvoor kregen we ook altijd twee dagen per jaar vrij. Voordat ik in het bestuur van de NGA kwam, was ik regiohoofd voor het zuiden en ook zat ik in de kascommissie. Omdat ik geregeld bij NGA-dagen aanwezig was, vroeg Rob Wilderom (destijds voorzitter van de NGA) mij of ik in het bestuur mijn steentje wilde bijdragen als coördinator opleidingen. Het waren roerige en spannende tijden. De golf-cao werd in het leven geroepen, opgetuigd door de NVG en de golfprofessionals. De NGA werd er in eerste instantie niet bij betrokken. Vooral Rob heeft er hard voor gestreden om als gesprekspartner aan tafel te komen. Uiteindelijk is dit gelukt. Ik heb vier jaar met Rob als voorzitter in het bestuur gezeten en heb in deze tijd erg veel geleerd. Rob was een wereldgozer. Tijdens mijn laatste twee jaar als bestuurslid was John van Hoesen voorzitter. John kende ik al, omdat hij eerst ook een bestuursfunctie bekleedde. Ik kom nog steeds graag naar de NGA-bijeenkomsten. Netwerken, interessante gastsprekers aanhoren en andere banen zien, dat vind ik belangrijk – redenen om lid te blijven en de NGA-bijeenkomsten te blijven bijwonen.

Hoe zou je (jonge) mensen motiveren om greenkeeper te worden?
Het mooiste aan het vak vind ik de vier seizoenen. De hele zomer ben je aan het maaien, bemesten etc, uitkijkend naar de herfst, waarin andere werkzaamheden centraal staan. In de winter bestaat het werk weer uit veel zagen en bijvoorbeeld machineonderhoud, en in de lente begint het gras weer te groeien. De afwisseling van de vier seizoenen betekent veranderingen van werkzaamheden en omstandigheden. Daarnaast heb je een bepaalde vrijheid en werk je in en met de natuur. Ik heb dit altijd als heel prettig ervaren. Duurzaamheid en biodiversiteit zijn iets van het laatste decennium. Vroeger haalden we bijvoorbeeld het hele bos leeg; tegenwoordig doen we dat niet meer, laten we dode bomen en takken liggen en zorgen we voor de flora en fauna. De focus is veranderd; dat vind ik super. De laatste jaren van mijn carrière als projectleider heb ik veel aandacht besteed aan het verder ontwikkelen van duurzaam golfbaanbeheer, wat bij De Enk Groen en Golf een van de belangrijkste speerpunten is.

Vertel eens iets over jezelf. Wat zijn bijvoorbeeld je activiteiten naast je werk?
Auto’s zijn mijn grootste hobby. Zelf heb ik o.a. een Amerikaanse oldtimer: een zwarte Chevrolet Caprice Classic met een 5,7 liter-V8-motor (niet echt duurzaam maar toch een mooie hobby). Daarnaast houd ik van reizen. Samen met mijn vrouw ben ik de hele wereld over gereisd. Door corona, waar ik zelf ook erg ziek van ben geweest (combinatie Covid en een gesprongen blindedarm), is het reizen nu wat minder. Ik merk dat ik wat voorzichtiger ben. Mijn allermooiste reis was een cruise van Los Angeles naar New York, door het Panamakanaal. In 21 dagen hebben we bij tien havens aangelegd. Denk bijvoorbeeld aan Mexico, Colombia, Costa Rica, Guatemala, Aruba, Curaçao en St. Maarten.  Vanaf kleins af aan, tot aan de corona-pandemie, ging ik gemiddeld twee keer per jaar skiën. Mijn moeder komt uit Zuid-Duitsland. Als gezin (ik heb nog een broer) bezochten we onze familie daar meerdere keren per jaar en daar konden we dan ook de latten onderbinden.

Zelf golfen is niet mijn grootste hobby, als ik twee of drie keer per jaar speel, is het veel. Mijn GVB heb ik toch al een 20 jaar, maar ik gun mezelf nooit tijd om bijvoorbeeld mee te doen aan de NGA-greenkeeperswedstrijd.  Eigenlijk ben ik in mijn vrije tijd ‘gewoon altijd bezig met auto’s.’

Wie is je grote voorbeeld, op wie ben jij trots?
Dat zijn toch wel mijn ouders, denk ik. Beiden zijn inmiddels overleden. Zij zijn mijn DNA, door hen ben ik geworden wie ik nu ben.
Daarnaast heb ik wat het werk betreft twee grote voorbeelden. Sjaak Pelkmans heeft mij het greenkeepersvak geleerd. Daar ben ik van overtuigd; hij was mijn leermeester. Hij heeft mij op hoog niveau de kwaliteit van het greenkeepersvak geleerd, iets waar ik nog vaak aan terugdenk. Gerard van der Werf, met wie ik uiteindelijk 17 jaar heb gewerkt, heeft mij veel geleerd op zakelijke en financieel gebied, wat ook erg belangrijk was in mijn functie als projectleider en wat ik meeneem in mijn bedrijfsvoering van mijn eigen bedrijf.

Hoe zouden jouw collega’s je omschrijven?
Dat ik direct ben en geen blad voor de mond neem. Ik ben nieuwsgierig naar hoe andere mensen dingen doen, omdat je daarvan ook kunt leren. Ik neem makkelijk en snel een weloverwogen beslissing, blijf niet te lang hangen in zaken die niet goed zijn gegaan. Ik kijk liever vooruit naar de toekomst, met in het achterhoofd de dingen die ik geleerd heb. Ik denk en hoop dat ze ook zeggen dat ik kundig ben. Door mijn 30 jaar ervaring in het greenkeepersvak in diverse functies en op meerdere banen heb ik veel gezien en geleerd.

Heb je een lijfspreuk?
‘Je moet genieten van elke dag.’ Je ziet hoe snel de wereld en alles eromheen kan veranderen.

Heel 2023 is het NGA-thema #BETROKKENHEID. Als (voormalig) vrijwilliger en supporter van de NGA toon jij je betrokkenheid. Waar denk jij aan bij het woord ‘Betrokkenheid’?
Gewoon, dat je niet om vier uur de deur dichttrekt en denkt: morgen zie ik wel weer. Wees betrokken bij je baan. Kijk ik naar buiten en sneeuwt of regent het, dan ben ik bijvoorbeeld al bezig met de vraag of de greens gesloten moeten worden of niet. Zelf was ik daar 24/7 mee bezig; ik mis het soms dat anderen deze instelling niet hebben. Ook toon ik betrokkenheid bij collega’s. In mijn vorige baan organiseerde ik bijvoorbeeld een zomer- of winter-bbq of nam wat lekkers mee voor bij de koffie. Ik sprak al mijn collega’s van inhuur tot greenkeeper en onderaannemer, niet alleen de hoofdgreenkeeper. Mijn advies: weet wat er ook privé speelt, leer je medewerkers kennen. Toon betrokkenheid en neem de tijd, luisteren naar wat er speelt op een baan of in een team.