Hoe ben je in aanraking gekomen met het greenkeepersvak?
Leuk om te vertellen is dat ik veel meer doe dan alleen het werken als greenkeeper. Greenkeeping is een onderdeel van mijn werk op Country Golf Ees. Mijn ouders, Rikus en Jannie, zijn het bedrijf in 2005 begonnen. Vóór 2004 werkte mijn vader als financieel administrateur bij een woningstichting en mijn moeder als lerares. Met een goede ondernemersgeest steken ze beiden sinds die tijd veel energie in het bedrijf. De grond werd in 2004 gepacht, en inmiddels hadden ze het golfen (een sport waarmee ze niet eerder in aanraking waren gekomen) in hun hart gesloten. Na de opening groeide de onderneming snel en stapte ook mijn moeder in het bedrijf. Mijn broers en ik, jonge tieners in die tijd, hielpen mee vanaf het begin. We gingen op golfles, kregen alles mee over de baan en de aanleg daarvan, werden betrokken bij aanschaf machines. We hielpen mee bij alle facetten van het bedrijf: op de baan, bij het geven van uitleg aan golfers en in de horeca.
Na mijn middelbare school deed ik mbo-hotelschool en vervolgens hbo commerciële economie, met als specialisatie eventmanagement. Voordat ik in het bedrijf stapte, heb ik twee jaar evenementen georganiseerd.
Na twaalf jaar samen het bedrijf te hebben gerund, gaf mijn moeder aan dat ze weer voor de klas te wilde, terug naar haar roots. Ze had in 2017 besloten weer wat invalwerk te doen en er bleek zoveel vraag naar leerkrachten, dat ze direct voor meer uren kon worden aangesteld. Een logisch gevolg was dat ik haar aandeel in het bedrijf zou overnemen. Mijn tweelingbroer, Stefan Ottens, was eerst hoofdgreenkeeper op de Gelpenberg en is nu projectleider bij Vos Golf & Sport. Hij heeft groene vingers en adviseert ons op het gebied van greenkeeping. Het groot onderhoud wordt door Vos Golf & Sport uitgevoerd; de dagelijkse onderhoudswerkzaamheden doen mijn vader en ik samen. Daarnaast ben ik verantwoordelijk voor de horeca en de golflessen, en natuurlijk voor alle andere voorkomende werkzaamheden. Onze par-3-baan is qualifying en we hebben een drivingrange met een lengte van 300 meter! Dat is vrij uniek, zeker in onze regio. De baan is uitdagend, ook voor mensen met een lage handicap. Maak golf niet te ingewikkeld; dat is een van de dingen die ik in mijn lessen benadruk.
Hoe zou je (jonge) mensen motiveren om greenkeeper te worden?
We hebben altijd collega’s nodig. Ik denk dat extra vakmensen moet komen vanwege het spelletje, het golfen zelf. Als je in je jeugd op een golfbaan loopt, het golfen als leuk en mooi ervaart en groene vingers hebt, kies je voor dit mooie vak. Maar tijden veranderen. De interesse voor buiten zijn wordt minder. We ontvangen hier soms jongeren voor een snuffelstage. We laten ze kennismaken met alle facetten van ons bedrijf. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat het werken in de horeca en het sportonderdeel toch de dingen zijn die de jongeren het meest aanspreken.
Vertel eens iets over jezelf. Wat zijn bijvoorbeeld je activiteiten naast je werk?
Golf is mijn belangrijkste hobby, dus dat probeer ik wekelijks te doen. Althans, als de tijd het toelaat. We hebben twee jonge kinderen. Daar gaat natuurlijk veel aandacht naartoe. De oudste is twee jaar, de jongste vijf maanden. Daarnaast ben ik actief in het verenigingsleven in het dorp. Ik zit in het bestuur van onze zaalvoetbalvereniging. Tot een jaar geleden zette ik mijn noppen ook in het gras, maar door tijdgebrek heb ik het veldvoetbal opgezegd. Bij onze golfvereniging ben ik als adviseur betrokken in het bestuur. Deze constructie geeft stabiliteit in de vereniging. Dit wordt als positief ervaren.
Wie is je grote voorbeeld, op wie ben jij trots?
Ik ben trots op mijn ouders en het bedrijf dat ze hebben opgezet; van landbouwgrond tot een golfbaan, inclusief accommodaties. Zij zagen en namen de kans om iets anders te gaan doen. Ze zijn in het diepe gesprongen. Door hun doorzettingsvermogen, zakelijk inzicht en vertrouwen is het bedrijf nu gezond en zijn we de afgelopen 20 jaar gped doorgekomen. Terwijl er toch wat flinke hobbels waren, bijvoorbeeld de economische crisis en later de coronacrisis.
Hoe zouden jouw collega’s je omschrijven?
Ik vind het belangrijk dat we als team werken. Ik denk, streef ernaar en hoop dat ze zeggen dat ik niet perse de baas of leidinggevende ben, maar een deel van het team. Daarnaast vermoed ik dat ze me soms kort en bondig en daarmee duidelijk vinden. Ik probeer het overzicht te houden en duidelijk te zijn, zodat iedereen weet wat er van hem of haar wordt verwacht.
Heb je een lijfspreuk?
Iedereen moet kunnen golfen.
Heel 2023 is het NGA-thema #BETROKKENHEID. Waar denk jij aan bij het woord ‘Betrokkenheid’?
In ons bedrijf is elke collega betrokken bij alle werkzaamheden. Iedereen krijgt mee wat er gebeurt en speelt in het bedrijf. Betrokkenheid hoort bij ons. We creëren het gevoel niet, het is er. We horen vaak terug dat gasten zich thuis voelen bij ons. Daar doen we niet ons best voor; het is wie we zijn.